Diplotaxis fausse roquette, espèce invasive depuis 1900. |
LO PODAIRE.
Estropat, botonat, jol vent de Cèrs que fa blincar las pibolas e los sauzes de las randuras, lo vinhairon s’enva cap à sa vinha ont, i a dὁs o tres mezes s’auzisiàn las cansons e los bascalals dels vendemiaires. Las vizes, acatadas, d’unis cὁps agafada à la tèrra, pὁrtan encara, d’aqui entre aqui, qualquas fèlhas mièjas secas que ‘al mendre fregadis, tomban e van rejunhe las autras dejà gaireben poiridas.
Lo vinhairon agaita son plantièr pèi
emponha los cisèus podaires, e, soca aprèp soca, fa tombarsens piétataquelas
vizes qu’éran, i a pas gaire, cargadas de bèlis razims. Qu’es trista à veze, la
vinha, quand, pèl sὁl, sus la tèrra freda s’espandis un lèit d’iserments, e que las pauros
socas, escapitadas, laisan veze lor pèd nozut e torsit. Lor demὁra plus res de lor anciana
vestidura. Lo podaire, sens se trebolat, sens se retirar, seguis la tièra.
Mèmes, se la soca se
metià à li parlar, se trairià pas de son trabalh. A pas demembrat lo reproverbi
que dis…
(à suivre)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire